Return to site

จะทำอย่างไรดี...ถ้าไม่มีอะไรในหมู่บ้าน แต่อยากทำการท่องเที่ยว?

ถ้าไม่มีอะไร...ในหมู่บ้าน แต่อยากทำท่องเที่ยว จะทำอย่างไรดี ?

เอาฉบับย่อๆ 2 เรื่องที่น่าจะพอช่วยได้

broken image

•กิจกรรมท่องเที่ยว จริงๆ แล้วมีหลายสิ่งให้นักท่องเที่ยวไปแล้วมีอะไรให้ทำ อย่างเช่น การพาเดินชมหมู่บ้าน (village walk) ชุมชนแทบไม่ต้องลงทุนอะไร แต่จะมีขั้นตอนการพัฒนาเส้นทางก่อนพาชม ต้องมีการสำรวจและการค้นหาว่าในบ้านหมู่บ้านมีของอะไรให้ชมได้ ตุ่ม โอ่ง ไหใส่น้ำก็น่าสนใจถ้ามีเรื่องเล่า ลักษณะบ้าน รูปทรง สถาปัตยกรรม อันนี้น่าสนใจใหญ่เลย ต้นไม้หน้าบ้านทั้งไม้ประดับ ไม้รับประทาน (บางที่เรียกไม้แดก) แล้วถ้ามีคนเฒ่า คนแก่ ผู้สูงวัย ที่เรียกว่าปราชญ์ชาวบ้าน ลองให้แกได้เล่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชุมชน สิ่งที่เคยพบเจอ สนุกไปอีกแบบ หน้าบ้าน ข้างบ้าน ใต้ถุนบ้าน (ไม่เอาหลังบ้านฮาา) หรือบนบ้านมีอะไรโชว์บ้าง เย็บ ปัก ถัก ร้อย นวด ตำ ต้ม ยำ ปิ้ง ทอด ฯลฯ ทั้งหมด ทั้งเพ เอามาทำกิจกรรมท่องเที่ยวได้หมด แต่ต้องมาปัดฝุ่น ทำความเข้าใจกันก่อนว่าจริงๆแล้วความต้องการของนักท่องเที่ยว คือการมองหาประสบการณ์ในสิ่งที่ไม่ได้ดู ไม่ได้เห็นในชีวิตประจำวันของเขา ชุมชนสามารถรวมอาชีพที่เรามีในชุมชนสร้างสรรค์เป็นกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวไปทำด้วย หรือเชื่อมต่อเข้ากับแหล่งท่องเที่ยวทั่วไป น้ำตก ทะเล ภูเขา โบสถ์ วัด มัสยิด ฯลฯ ที่อยู่ในชุมชน หรือไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป

broken image
broken image

••อาหาร ขาดไม่ได้เมื่อไปเที่ยวแล้วก็ต้องกิน ในหมู่บ้านมีของกินเต็มไปหมด ไม่ใช่ลูกชิ้นปิ้ง หรือน้ำหวาน น้ำอัดลม แต่เป็นของที่หาได้ตามฤดูกาลในหมู่บ้าน เชื่อว่าในชุมชนส่วนมากจะมีวิถีชีวิตการทำอาหารทานเองที่บ้านอยู่แล้ว แล้วลองหาแม่ครัวเก่งๆ มาทำอาหารให้นักท่องเที่ยวกิน จะฟินกว่าเยอะเลย ทุกวันนี้กระแสเดินทางไปกินมาแรงไม่เพียงบ้านเรา แต่ทั่วโลก eat like local ฝรั่งบอกกินเหมือนคนท้องถิ่นที่ใช้ภูมิปัญญาในการปรุง และดีใหญ่ถ้าได้เข้าครัวเองด้วย เรื่องนี้ขายได้เลยถ้าชุมชนคิดว่ามีของกินที่เป็นเอกลักษณ์ ไม่ใช่ไปที่ไหนเจอแต่ส้มตำ ต้มยำ และผัดไท​

broken image

•••ทั้ง 2 เรื่อง พอกล้อมแกล้มสำหรับชุมชนที่อยากทำท่องเที่ยวและเป็นการท่องเที่ยวที่ชาวบ้านร่วมกันทำ...ว่าแต่ใครจะมองเห็นเรื่องราวเหล่านี้ที่มีอยู่ในชุมชนแล้วนำมาสร้างให้เกิดการท่องเที่ยว เบื้องต้น อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ พึ่งตัวเองก่อนก็แล้วกัน เพราะเรื่องราวเหล่านี้ทำได้โดยไม่ต้องใช้งบฯ ซึ่งอาจจะไม่สอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาท่องเที่ยวในกระแสปัจจุบัน แต่นี่คือของจริงแท้สำหรับการท่องเที่ยวโดยชุมชน

เรื่องราวดีๆโดย: ดร.ปรัชญากรณ์ ไชยคช, สมาคมไทยท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ