ผลกระทบจากน้ำท่วมภาคใต้ที่มีต่อการท่องเที่ยวโดย ชุมชนท่าเสม็ด ชะอวด กับคีรีวง ลานสกา ส่วนใหญ่เป็นเรื่องโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นที่ชุมชนได้ลงแรงสร้างกันเอง ซึ่งไม่ได้ใช้งบฯของรัฐ ประเด็นคือ ชุมชนขาดทุนทรัพย์ในการซ่อมบำรุงหลังจากน้ำลด
ความลำบากของชาวบ้านที่มาทำท่องเที่ยวโดยชุมชน เมื่อความเสียหายเกิดขึ้นจากภัยธรรมชาติไม่รู้จะไปเรียกร้องความเสียหายจากใคร ดังนั้น ความช่วยเหลือควรมีทั้งสร้างสรรค์ และหาทางออกเมื่อภัยมาเยือนชุมชน เช่นเดียวกับแหล่งท่องเที่ยวสาธารณะควรได้รับการจัดการอย่างเร่งด่วนเพื่อภาพลักษณ์ของพื้นที่
หลายชุมชนได้ลงขันกันเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวภายในหมู่บ้าน ทุนส่วนหนึ่งมาจากเงินปันผล และผลกำไรที่ได้จากการทำงานร่วมกัน เมื่อยามภัยมาทุนเหล่านี้ก็หมดไป ต้องมาเริ่มต้นกันใหม่ "การท่องเที่ยวโดยชุมชน"
4 วันที่ได้ลงไปพูดคุยกับชาวท่องเที่ยวโดยชุมชน ในพื้นที่นครฯและสุราษฎร์ฯ ทำให้ทราบว่า ความเสียหายที่สำคัญเกิดขึ้น 3 เรื่อง คือ โครงสร้างพื้ฐาน โครงสร้างที่ชุมชนลงขันกันสร้าง และภาพลักษณ์พื้นที่ อย่างแรกไม่น่าห่วงเพราะรัฐตั้งงบฯ สนับสนุนได้ อย่างที่สองกับสาม เป็นคำถามว่าใครจะให้ความสำคัญ โดยเฉพาะชุมชนต้นน้ำซึ่งได้รับความเสียหายที่รุนแรงกว่าปลายน้ำ
หากการท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นเรื่องของชุมชน ก็ไม่มีอะไรที่ต้องพูดถึง แต่ถ้าการท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นเรื่องของทุกคนรวมถึงรัฐ ได้เวลาที่ต้องหันกลับมาให้ความสำคัญอย่างจริงจังแล้วเพื่อก้าวสู่ 4.0 ตามที่คั้งเป้าไว้ เพราะนี้คือเศรษฐกิจฐานราก เหมือนโอทอปและเกษตร
